Paweł Dunin-Wąsowicz – warszawiak, dziennikarz, publicysta, krytyk literacki, varsavianista, redaktor naczelny miesięcznika „Lampa”, założyciel wydawnictwa Lampa i Iskra Boża, autor kilkunastu książek. Pasjonat tworzący wysokiej jakości dzieła literackie czy artystyczne (śpiewa i gra na gitarze w zespole Meble). Twórczo łączy odwołania do kanonu literatury z odniesieniami do książek niszowych, pisarzy zapomnianych lub współczesnych o jeszcze niewyrobionej marce. W 2017 r. ukazało się I i II wydanie Żoliborskiego przewodnika literackiego Pawła Dunin-Wąsowicza – na łamach którego autor wskazał ok. 300 źródeł literackich odwołujących się do rozlicznych miejsc na Żoliborzu.
Tekst otwierający, czyli tekst Krzysztofa Środy to wisienka na torcie, który wyglądem obiecywał wiele. Wspaniale napisany, to jest petarda. Z polotem, na temat. Dla niego warto było. Podobał mi się również tekst Marii Poprzęckiej o osiedlowych śmietniskach. Te dwa teksty zapamiętam na dłużej, reszta niestety nie porwała mnie, nieraz walczyłam ze znużeniem lub irytacją.
„Każdemu jego śmietnik” to zbiór reportaży i szkiców o ludziach i o śmieciach.
Jestem bardzo miło zaskoczony - większość utworów zawartych w zbiorze całkiem mi się podobała. Szczególnie otwierające książkę „Nie mogłem zabrać wszystkich” Krzysztofa Środy, „Buszujący w skarbach” Nataszy Geoerke, „Ziemia śmiecia” Małgorzaty Rejmer, „Carito” Andy Rotenberg…
Jak widzicie, jest tego sporo. Z czego prawie wszystkie opierały się na ciekawym pomyśle i opowiadały o czymś dla mnie przynajmniej odkrywczym (jak „Śmieciowa przestrzeń” Filipa Springera) lub też miały w sobie coś innego, jak opis fragmentu Albanii czy Nepalu.
Polecam, zwłaszcza, że teksty były lekkie i niedługie, ale jak najbardziej można z nich "coś" wynieść.