Witch King

Kaiisteron, książę Czwartego Domu podziemi, potrafi zmieniać swą postać, przenosząc się z jednego ciała do drugiego. Pewnego dnia budzi się, znajdując swoje dotychczasowe ciało martwe, zamknięte w podwodnym grobowcu. Woda skutecznie blokuje jego demoniczną moc, komuś wyraźnie zależało na tym, bo go unieszkodliwić.
Ale komu? I dlaczego? Kai nie pamięta, jak trafił do grobowca ani tym bardziej, kto go w nim zamknął.
Zebrawszy sojuszników, będzie szukał prawdy, przyjaciół, którzy zaginęli podczas jego nieobecności oraz zemsty na tych, którzy odważyli się go zwieść.

"Witch King. Wiedźmi król" to jednotomowe high fantasy, w którym Martha Wells modyfikuje nieco znane schematy, a demony, zamiast szkodzić i siać spustoszenie, pomagają śmiertelnikom, wchodząc z nimi w układy.

Sprytnie zamieszczony na samym początku spis postaci i posegregowanie ich na etapy fabuły, w których się pojawiają (a mamy tu do czynienia z dwiema liniami czasowymi),znacznie ułatwia połapanie się w tym, kto jest kim.

Fabularnie natomiast... No co tu dużo mówić, niespecjalnie mnie wciągnęło. Mimo całkiem ciekawego głównego bohatera, sarkastycznego księcia-demona uczącego się żyć w świecie śmiertelników, i punktu wyjścia dla jego historii.

Świat przedstawiony opisano drobiazgowo, jest pełen detali i różnorodności zamieszkujących go ras i kultur. Jednak styl Marthy Wells jest z tego powodu dosyć ciężki w odbiorze. Ponadto tego już i tak ciężkiego odbioru nie ułatwia fakt, że ewidentnie coś poszło nie tak z polskim przekładem. I wierzcie mi, ja naprawdę jestem w tej kwestii wyrozumiała (bo każdy z nas jest tylko człowiek i każdemu z nas mogą zdarzyć się jakieś pomyłki czy niedopatrzenia),zwykle macham na to ręką, ale tutaj miałam wrażenie, jakby zamiast korekty jedynie pobieżnie przejrzano tekst. Natrafiłam na niepoprawnie odmienione słowa, pomyłkę w zapisie imienia głównego bohatera i dwa pozbawione sensu zdania. A wszystko to na przestrzeni zaledwie pierwszych stu stron.

Myślę, że "Wiedźmi król" ma większe szanse spodobać się miłośnikom high fantasy, bo ma w sobie wszystkie najważniejsze cechy tego gatunku: rozbudowany świat pełen magicznych stworzeń, konflikt militarny i walka o władzę, długą, epicką podróż. Jeśli szukacie czegoś w podobnym klimacie, zapiszcie sobie ten tytuł.

Kaiisteron, książę Czwartego Domu podziemi, potrafi zmieniać swą postać, przenosząc się z jednego ciała do drugiego. Pewnego dnia budzi się, znajdując swoje dotychczasowe ciało martwe, zamknięte w podwodnym grobowcu. Woda skutecznie blokuje jego demoniczną moc, komuś wyraźnie zależało na tym, bo go unieszkodliwić.
Ale komu? I dlaczego? Kai nie pamięta, jak trafił do...

DNF

Niestety moim ostatnim i póki co jedynym w tym roku DNF'em jest właśnie ta książka. Naprawdę starałam się ją dokończyć, jednak musiałam się zmuszać, aby ruszyć do przodu, a chyba nie o to chodzi w czytaniu.

Sam pomysł na fabułę jest według mnie fenomenalny. Chyba jeszcze nie spotkałam się z książką, gdzie główny bohaterem jest demon, który próbuje odkryć co się stało, że obudził się "poza" swoim ciałem. Oczywiście są dwie linie fabularne i jedna z nich przedstawia teraźniejszość, a druga przeszłość.

Niestety tylko pomysł na fabułę mi się spodobał, a reszta okazała się być dla mnie totalnym rozczarowaniem.

Już po otworzeniu książki na mojej twarzy pojawiło się lekkie przerażenie, bo na pierwszych stronach znajduje się mnóstwo imion/nazw, które przytłaczają swoją ilością. Było to dla mnie przytłaczające, ponieważ bałam się, że nie połapie się kto jest kim i będzie to czytanie przeplatane ciągłym zerkaniem na pierwsze strony.

Czasami zerkałam na pierwsze strony, ale nie robiłam tego za często, bo często odkładałam tę książkę na półkę. Moim największym problemem z tą książką jest to, że z jednej strony mnie ciekawiła, a z drugiej strony odpychała tym, że była taka "pusta". Momentami miałam wrażenie, że bohaterowie nie mają żadnego związku z otaczających ich światem, jakby zostali wklejeni z innej historii. Jeśli chodzi o ich charaktery to za bardzo ich nie mieli. Może czasem Kai jakoś zabłysnął, ale tak bez szału.

DNF

Niestety moim ostatnim i póki co jedynym w tym roku DNF'em jest właśnie ta książka. Naprawdę starałam się ją dokończyć, jednak musiałam się zmuszać, aby ruszyć do przodu, a chyba nie o to chodzi w czytaniu.

Sam pomysł na fabułę jest według mnie fenomenalny. Chyba jeszcze nie spotkałam się z książką, gdzie główny bohaterem jest demon, który próbuje odkryć co się stało,...

Pierwszy raz widząc zapowiedź "Witch King" spodziewałam się lekkiej książki z dużą ilością czarownic i romansem (to wina rozwianej fryzury na okładce!).
Zamiast tego otrzymałam ogromną ilość podróży, polityki i przyjaźni, ze znikomym wątkiem romantycznym. Czy żałuję? W żadnym razie! Z ogromną przyjemnością śledziłam podróż Kaia i Ziede oraz ich coraz to nowych towarzyszy. Z zaciekawiem próbowałam dociec kto uwięził naszych bohaterów, na czym polega spisek i kto za nim stoi.
Choć momentami polityka, historia i poczucie czasu były trudne do ogarnięcia, bo zostajemy wrzuceni w opowieść, a akcja tylko przyśpiesza, to ani przez moment nie myślałam, żeby ją porzucić. Jak najszybciej chciałam przeczytać kolejne rozdziały, by w pełni zrozumieć o czym mowa.
Cała fabuła rozwija się jakby dwutorowo - teraźniejszość oraz przeszłość. W aktualnym czasie próbujemy odkryć spisek oraz odnaleźć przyjaciółkę, a przeszłość dostarcza nam historii bohatera, świata oraz kształtowania polityki.

Jedynym minusem był dla mnie dużo mniejszy udział czarownic niż spodziewałam się po tytule.

Jeśli więc nie straszne ci high fantasy pełne emocji to gorąco polecam!

Pierwszy raz widząc zapowiedź "Witch King" spodziewałam się lekkiej książki z dużą ilością czarownic i romansem (to wina rozwianej fryzury na okładce!).
Zamiast tego otrzymałam ogromną ilość podróży, polityki i przyjaźni, ze znikomym wątkiem romantycznym. Czy żałuję? W żadnym razie! Z ogromną przyjemnością śledziłam podróż Kaia i Ziede oraz ich coraz to nowych towarzyszy. Z...

Trochę mi żal, ale robię DNF bo nie chce mi się męczyć z czymś, co kompletnie mnie nie angażuje. Koncept demona-króla wiedźm-Kaia jest intrygujący, ale jednocześnie o nic się nie zahaczyłam przez kilka rozdziałów.

Trochę mi żal, ale robię DNF bo nie chce mi się męczyć z czymś, co kompletnie mnie nie angażuje. Koncept demona-króla wiedźm-Kaia jest intrygujący, ale jednocześnie o nic się nie zahaczyłam przez kilka rozdziałów.