Bridget Jones. W pogoni za rozumem

spodziewałam się czegoś lepszego, film zdecyowanie wypadl lepiej

spodziewałam się czegoś lepszego, film zdecyowanie wypadl lepiej

Nie chcę, żeby ukazane tutaj postacie reprezentowały singielki w jakichkolwiek czasach, dekadach, wiekach... Książka jest zdecydowanie za długa, przynudzająca i depresyjna. Dawno nie spotkałam się z taką dawką głupoty, infantylizmu, braku samorefleksji. Tej Bridget nie da się lubić, ma się za to ochotę walnięcia jej w łeb tą książką. To samo Mark Darcy - rany, nie dość, że znowu jest postacią epizodyczną, to jest niezłym dupkiem przez większość czasu. NIE. NIE. NIE.

Co mnie najbardziej oburzyło (UWAGA! ZDRADZAM FABUŁĘ!):
Wywiad z Colinem Firthem, który dla głównej bohaterki i jej mało rozgarniętych psiapsół, jest tylko i wyłącznie wychodzącym z wody w mokrej koszulce panem Darcy. Nie śmieszył mnie ten wywiad. Wręcz przeciwnie - czułam obrzydzenie do Bridget. A potem, co zrobiła Bridget? Po przeprowadzeniu najbardziej żenującego, najbardziej tragicznego wywiadu w historii, gdzie wcześniej spóźniła się na samolot przez własną głupotę, a później spóźniła się z terminem do redaktora, bo nie jest (łagodnie mówiąc) rozgarnięta, uważała że cały świat jest przeciwko niej i ona nie wie, dlaczego ludzie mają do niej pretensje o ten wywiad... Serio?

Nie chcę, żeby ukazane tutaj postacie reprezentowały singielki w jakichkolwiek czasach, dekadach, wiekach... Książka jest zdecydowanie za długa, przynudzająca i depresyjna. Dawno nie spotkałam się z taką dawką głupoty, infantylizmu, braku samorefleksji. Tej Bridget nie da się lubić, ma się za to ochotę walnięcia jej w łeb tą książką. To samo Mark Darcy - rany, nie dość, że...

Bridget Jones kocham miłością wielką od pierwszych stron książki, cudowna, zabawna, im jestem starsza tym coraz bardziej ją rozumiem. Każda z Nas ma w sobie trochę z Bridget, mimo wielu niepowodzeń nie należy się poddawać i iść przez życie z uśmiechem.

Bridget Jones kocham miłością wielką od pierwszych stron książki, cudowna, zabawna, im jestem starsza tym coraz bardziej ją rozumiem. Każda z Nas ma w sobie trochę z Bridget, mimo wielu niepowodzeń nie należy się poddawać i iść przez życie z uśmiechem.

Opowieść o mało rozgarniętej dziuni, która podbija świat. Tzn. historyjka podbija, bo dziunia nie. Ideał wielu singielek po 30stce, czego nie rozumiem i nigdy nie zrozumiem.

Opowieść o mało rozgarniętej dziuni, która podbija świat. Tzn. historyjka podbija, bo dziunia nie. Ideał wielu singielek po 30stce, czego nie rozumiem i nigdy nie zrozumiem.

Uwielbiam! Cudowna książka, która bawi, relaksuje. Niewiele w niej morałów lub zdobytej wiedzy. Jednak to jest lektura, przy której niejednokrotnie śmiejesz się w głos. Bardzo polecam <3

Uwielbiam! Cudowna książka, która bawi, relaksuje. Niewiele w niej morałów lub zdobytej wiedzy. Jednak to jest lektura, przy której niejednokrotnie śmiejesz się w głos. Bardzo polecam <3

Lekka i przyjemna, troszkę gorsza niż pierwsza część, ale wciąż bawi.

Lekka i przyjemna, troszkę gorsza niż pierwsza część, ale wciąż bawi.

Nie jest to zbyt madra literatura ale chwilami zbyt zabawna. Na pewno ciekawe jest jak zmieniła się wiedza dotycząca wagi i spożywania alkoholu - okazuje się ze bridget tak naprawdę nosi rozmiar m, za to upija się jak rasowa alkoholiczka. Moje największe pytanie - na ile jest to literatura trochę antykobieca - bridget, która nie grzeszy inteligencja oczywiście spotyka najbardziej inteligentnego gościa, poważnego z renoma i o niego walczy a na ile to bardzo gruba kreska obraz kobiety która ma pocieszyć inne.
Najbardziej bawi mnie ciagle pojawiający się Colin Firth, który finalnie wcieli się w postać Marka.

Nie jest to zbyt madra literatura ale chwilami zbyt zabawna. Na pewno ciekawe jest jak zmieniła się wiedza dotycząca wagi i spożywania alkoholu - okazuje się ze bridget tak naprawdę nosi rozmiar m, za to upija się jak rasowa alkoholiczka. Moje największe pytanie - na ile jest to literatura trochę antykobieca - bridget, która nie grzeszy inteligencja oczywiście spotyka...

Z jednej strony książka fajna, "odmóżdżająca", nie wymagająca wysiłku fizycznego i psychicznego.
Z drugiej jednak główna bohaterka w niektórych elementach irytuje, tym jak naprawdę nie radzi sobie w niektórymi sprawami i zachowuje się jak nastolatka (albo nawet gorzej).

Z jednej strony książka fajna, "odmóżdżająca", nie wymagająca wysiłku fizycznego i psychicznego.
Z drugiej jednak główna bohaterka w niektórych elementach irytuje, tym jak naprawdę nie radzi sobie w niektórymi sprawami i zachowuje się jak nastolatka (albo nawet gorzej).

Jedna z najbardziej zabawnych książek mojego życia

Jedna z najbardziej zabawnych książek mojego życia

Co tu można napisać o takiej książce. Dla mnie idealna do relaksu po pracy. Jest równie zabawna jak pierwsza część. Nie trzeba sie zastanawiać nad tym co się czyta. Czytając po prostu chichotałam z perypeti Bridget.
Wcale mnie nie zdziwiło to jak zakończył się pomysł na przybudówkę, ani wywiad z Colinem oraz wakacje w Tajlandii.
Do filmu mnie jakoś nie ciągnie ale pewnie przeczytał kolejna część

Co tu można napisać o takiej książce. Dla mnie idealna do relaksu po pracy. Jest równie zabawna jak pierwsza część. Nie trzeba sie zastanawiać nad tym co się czyta. Czytając po prostu chichotałam z perypeti Bridget.
Wcale mnie nie zdziwiło to jak zakończył się pomysł na przybudówkę, ani wywiad z Colinem oraz wakacje w Tajlandii.
Do filmu mnie jakoś nie ciągnie ale pewnie...